Kintsugi-blog

Er landt een ijsvogeltje op de paal, vlak naast mijn boot. Het blijft een tijdje zitten zodat ik de levendige kleuren, helderblauw en oranje bruin, kan bewonderen. Een klein geluk want ze zijn moeilijk te spotten. De ijsvogel heeft de elementen water, aarde, lucht en vuur in zich. Het wacht geduldig af, voordat het stoutmoedige een poging waagt om doelgericht in het water te duiken, want het is geen watervogel. Hij vliegt geruisloos en snel en past zich moeiteloos aan zijn veranderende omgeving aan. Het is de boodschapper van transformatie maar ook van vrede en vertelt ons dat we op het juiste pad zitten. Verder staat hij voor geduld, innerlijke wijsheid, vertrouwen en scherpzinnigheid. De ijsvogel leert ons om te duiken zodat we de diepere lagen van onszelf kunnen ontdekken. Zijn flamboyante oranje kleur laat het innerlijke vuur zien en straalt levensvreugde uit, terwijl het blauw van de vogel een kalmerend effect heeft zodat we tot rust kunnen komen. 

Ze beweegt een beetje weifelend haar vinger over het A4-tje naar de eerste letter en daarna naar de tweede. Ik lees hardop mee: 'Wilt u koffie drinken?' Natuurlijk wil ik dat en ik duw de rolstoel richting de brasserie voor koffie. 'Wat voor koffie wilt u?' en na de letters CAP begrijp ik dat ze cappuccino wil. Ze steekt haar duim op als bevestiging. 'Wat moet het moeilijk zijn voor u, om niet meer te kunnen zeggen wat u wilt?' Haar goede oog kijkt me aan en ik zie dat ze wil zeggen; jij begrijpt het en er straalt dankbaarheid uit. Na de koffie lopen we nog een rondje door het winkelcentrum. 'Wilt u nog ergens iets kopen?' vraag ik. Ze schut nee met haar hoofd.

Tijdens mijn vele solo reizen over de wereld heb ik geleerd hoe belangrijk het is om prettig gezelschap voor jezelf te zijn en heb ik de momenten van alleen zijn leren waarderen als kostbare me-time. Tijd om naar mezelf te luisteren, mijn ervaringen en overpeinzingen op te schrijven in mijn dagboeken, om op mezelf te vertrouwen en altijd goed voor mezelf te zorgen. Op reis ben ik veel alleen geweest maar heb ik mij zelden of nooit eenzaam gevoeld, hoewel ik dit gevoel zeker ken, vooral toen ik na jaren in het buitenland gewoond te hebben weer terug in Nederland was. Alleen en onbegrepen. 

Richting het einde van het jaar is het altijd fijn om de balans op te maken. Omdat we meer binnen zitten en de dagen korter zijn, is dit bij uitstek de periode om het afgelopen jaar de revue te laten passeren. Wat laat je achter je? Welke ervaringen neem je met je mee? Waar heb je van geleerd? Sta eens stil bij alle geluksmomenten. Waar heb je plezier en vreugde aan beleefd? Waar haalde je voldoening uit? Wat heb je bereikt en waar ben je trots op? 

Kinderen ontwikkelen zich in een sneltreinvaart van baby naar peuter, kleuter en tiener. Je leert van je ouders of verzorgers en op school verschillende vaardigheden, ontdekt je talenten en ontwikkelt overlevingsstrategieën en bepaalde gedragspatronen. Je leert je voorkeuren en behoeften kennen en je  vormt een beeld van jezelf, wie je bent en waar je voor staat. 

In een wereld waarin mensen meer en meer tegenover elkaar komen te staan, waar respect voor elkaars mening en geloof ver te zoeken is. Waar beleefdheid steeds meer plaatsmaakt voor brutaliteit en het schijnbaar steeds normaler wordt om elkaar met harde woorden te raken voor politiek of persoonlijk gewin en waar oorlogen dichterbij komen. In deze wereld waarin geweld, opruiing, onvrede, protest en chaos een steeds grotere stempel drukken op ons persoonlijke welzijn, is meer vriendelijkheid en liefde nodig.