Kintsugi-blog

Ik sta nog wat onwennig op mijn supboard. Mijn lichaam moet nog even de balans zien te vinden tussen vallen en blijven staan. Het is een subtiel evenwicht tussen dynamiek en onbeweeglijkheid, net als de bomen. Ze staan altijd op dezelfde plek maar bewegen mee met de wind. Een zekere souplesse heb je dus als boom nodig om niet om te vallen en deze souplesse heb ik ook nodig om te kunnen suppen. Ik zet mijn voeten iets verder uit elkaar, recht mijn rug en peddel. Langzaam beweeg ik door het water over de Nieuwkoopse Plassen, naar smalle riviertjes vol met  prachtige, witte waterlelies en wuivend riet. Een verkoelend briesje begeleid ons over het water en zorgt ervoor dat deze  tropische dag net iets minder warm en benauwd aanvoelt.  

Ben je boos? Pluk een roos. Zet hem op je hoed. Dan ben je morgen weer goed! Boosheid is iets waar we allemaal maar wat graag vanaf willen en was het maar zo simpel als in dit kindergedichtje. Toch is boosheid een nuttige emotie en kunnen we er veel van leren. Waarom worden we boos en hoe gaan we om met boosheid?

Er valt altijd iets te verbeteren in je leven. Als de verhuizing, de verbouwing of de scheiding achter de rug is dan. Als ik zwanger ben, de kinderen groter zijn of uit huis zijn dan. Als ik promotie heb gemaakt, een nieuwe baan heb of met pensioen ben dan. Als ik een relatie heb dan. Als we dit of dat bereikt hebben dan zijn we gelukkig en begint ons leven pas écht. Realiteit is dat je leven allang begonnen is en er altijd obstakels zullen zijn en er gedurende je leven in elke levensfase nieuwe uitdagingen bijkomen. De meeste hobbels kan je prima aan, sommige hobbels kosten je wat meer moeite en andere komen steeds hardnekkig terug op jouw pad.

Het duurt altijd even voordat ik een stad begrijp. Ik moet haar eerst zien, beleven en voelen. De Hongaren komen in eerste instantie een beetje afstandelijk en afwachtend over maar later begrijp ik dat ze uit respect wat afhoudend zijn, terwijl ik zelf juist contact zoek. Wanneer ik tijdens de EK wedstrijd Nederland - Frankrijk naast een Hongaar voor het grote buitenscherm zit, doet hij echter enthousiast met mij mee en roept Hoep Holland Hoep en is net als ik teleurgesteld als het doelpunt van Xavi wordt afgekeurd. Voetbal en Hongaars bier verbroederen.

Ik ben van nature een slaapkop. Als kind vond ik het al nooit erg om naar bed te gaan en nog steeds verwonder ik mij, na een lange wandeling of een wedstrijd hardlopen, over het herstellend vermogen van je lichaam tijdens slaap. Ook voor je geest is slaap belangrijk om alle indrukken, ervaringen en emoties van de dag te verwerken. Ik kan ook overal slapen; in slaapzalen (met oordoppen), tijdens lange vluchten, opgevouwen in bussen, staand in treinen of deinend op een boot en ben hier op mijn vele reizen altijd dankbaar voor geweest. Om op mijn best te functioneren heb ik acht tot tien uur slaap per nacht nodig én regelmaat. Jetlag is mijn grote vijand en slapen op een andere tijd dan mijn lichaam gewend is resulteert in slapeloze nachten en ik heb dan ook echt één dag per uur tijdsverschil nodig om hieraan te wennen. 

De wereld draait maar door en iedereen rent maar door op de automatische piloot. Tijd om even stil te staan hebben we haast niet. We hopen geluk te vinden door grote dingen in ons leven na te streven: een prachtig huis, een nieuwe auto, een kind of een promotie terwijl we instant klein geluk daardoor vaak over het hoofd zien.