Kintsugi-blog

'Maar hoe doe je dat dan, wandelen uit je hoofd?' Mijn coachee heeft alles al geprobeerd om de maalstroom in haar hoofd te kalmeren, van meditatie tot yoga, ademhalingsoefeningen en mindfulness, maar niks hielp of maar heel even. 'Het is ook lastig, we hebben nu eenmaal gedachten en die kunnen we niet zomaar even laten ophouden. Wat we wel kunnen is leren om je bewust te worden van je gedachten. Ben je aan het piekeren of zoek je continue naar oplossingen in je hoofd voor een probleem? Heb je overwegend positieve gedachten of zijn ze veelal negatief? Maak je je druk om iets of zorgen om iemand? Verder hebben we allemaal helpende en niet helpende gedachten, deze laatste zijn vaak afkomstig van onze innerlijke criticus.' 'Ja, die stem herken ik wel, die vertelt mij altijd dat ik iets niet goed doe of dat het mij toch niet gaat lukken en dat ik niets waard ben.' 'Verder is het zo dat hoe meer je je richt op je lichaam, op wat je voelt, je  daardoor automatisch uit je hoofd gaat. Wandelen is de gemakkelijkste manier om dit te doen. Focus je op de beweging van je benen, het tempo, het afrollen van je voeten, je armen die meebewegen, adem de frisse lucht diep in, ruik de herfst, luister naar de vogels, gebruik je zintuigen om aanwezig te zijn in het moment.'

Ik hou van lekker simpel. Geen franje, geen poespas en geen gedoe. Ik ben hierin zeker niet de enige want studies hebben aangetoond dat het menselijk brein een voorliefde heeft voor eenvoud: waarom moeilijk doen als het makkelijk kan. Bovendien streven we allemaal naar efficiëntie, om een taak of doel zo snel mogelijk te bereiken. Echter in onze dagelijkse, drukke en chaotische wereld blijkt eenvoud niet altijd simpel te zijn. 

We laten graag zien waar we goed in zijn. Meestal zijn we goed in de dingen die we ook écht leuk vinden. Talent speelt hierbij zeker een rol want als je ergens een talent voor hebt vind je het meestal ook leuk omdat het je makkelijk af gaat. Dingen doen waar je niet goed in bent levert bijna altijd weerstand op. We stellen het uit omdat we er gewoon geen zin in hebben of omdat we het (te) moeilijk vinden. Bovendien zijn we bang dat we door de mand vallen.

Ik loop op hakken door het zand. Niet echt ideaal, maar het weer is onverwacht beter dan voorspeld. De temperatuur is zeer aangenaam, er staat weinig wind en de zon laat zich regelmatig zien en dus gaan we toch het bos in voor een korte herfstwandeling, langer lukt ook niet op deze schoenen. 

Menselijk leed. Je hoeft de krant maar open te slaan of naar het nieuws te kijken en je wordt overspoeld met oorlogen, hongersnood, ontvoeringen, moord, geweld, natuurrampen, femicide en ongelukken. Dit is allemaal grotendeels zichtbaar leed. Maar er is ook nog een hele grote groep mensen dat psychisch lijdt en dagelijks worstelt met emotionele of mentale pijn en dit leed is vaak onzichtbaar. Het uit zich in bijvoorbeeld stress, burnout, angststoornissen, een depressie of PTSS. De symptomen zijn voor velen herkenbaar: verdriet, eenzaamheid, somberheid, emotionele uitputting, slapeloosheid, piekeren, dwanggedachten, concentratieproblemen, extreme vermoeidheid, vermindering van eetlust, nachtmerries en paniekaanvallen.

We hebben allemaal een kleine stem in ons die ons begeleid op ons levenspad. Het is de stem van ons hart dat een aangeboren bron van wijsheid in zich heeft, dat klopt. Het weet simpelweg wat we nodig hebben en communiceert met ons via impulsen en gevoelens. Ons hart is ouder dan ons brein en bovendien intelligenter omdat het weten van ons hart gebaseerd is op onze intrinsieke behoeften. Het is een zuiver en puur weten dat niet aangetast is door invloeden van buitenaf. De Japanners noemen het 'kokoro'.