Al een tijdje ben ik op zoek naar een nieuwe balans tussen werk en privé, tussen thuis en op reis. Ik wil meer rust en regelmaat in mijn leven, een fijne relatie, met mensen werken, niet achter een computer zitten, geen vergadercultuur, op fietsafstand van mijn bootje en me daarnaast richten op kintsugiwandelcoaching en het geven van trainingen aan (nieuwe)reisbegeleiders op scholen en bij touroperators.
Soms vallen de puzzelstukjes vanzelf op hun plek. Het antwoord was zo eenvoudig dat ik zelf niet begreep waarom ik hier zolang mee geworsteld heb. Toen ik mijn eigen beperkende gedachten losliet, zag ik pas nieuwe mogelijkheden, een nieuw pad.
De combinatie van een flexibele parttime baan en de uitdaging om daarnaast mijn eigen ding te doen; kintsugiwandelcoaching verder ontwikkelen en te blijven groeien als wandelcoach. Deze stap komt op een moment waarop mijn tweede boek uitkomt en ik er genoeg van heb om met een nul uren contract te werken, steeds meer opzie tegen lange vluchten en merk dat ik meer en meer behoefte heb om gewoon thuis te zijn.
Ik ben nu alweer ruim een jaar verre reizen aan het begeleiden, met nog altijd heel veel plezier. Echter de offers die ik hiervoor moet brengen wegen steeds zwaarder; langdurig van huis zijn, jetlags, onregelmatig sporten, vrienden en familie lange tijd niet zien, leuke dingen missen en daten is lastig als je om de haverklap van huis bent.
De geluiden, hoge stemmetjes en belletjes in Japan hebben het verlangen naar rust aangewakkerd. Tijdens de schaarse momenten die ik voor mezelf heb op reis, realiseerde ik me dat ik eigenlijk heel tevreden ben met wat ik nu heb. Dat ik op een prachtige plek woon waar ik heel blij van word. Maar ook dat het tijd is voor verandering. Tussen de reizen door ben ik soms kort, dan weer lang thuis en het feit dat ik geen partner en ook geen kinderen heb en iedereen om mij heen werkt en kinderen heeft maakt dat ik zeeën van tijd heb maar niemand om mee te delen. Hoewel ik graag mensen en vrienden om mij heen heb en ook genoeg sociale contacten en activiteiten heb, was er toch een soort van disbalans; teveel me-time thuis en te weinig me-time op reis.
Japan is ook een super georganiseerd land. Orde, regelmaat, discipline en structuur zorgen voor een bepaalde rust. Als ik naar mijn eigen leven kijk dan mis ik vooral regelmaat en structuur. Elke week kunnen sporten en mijn vrienden zien, zelf koken in plaats van in restaurants eten, rond dezelfde tijd opstaan en naar bed gaan. Mijn lichaam heeft meer en meer behoefte aan regelmaat nu ik ouder word. Door de tijdsverschillen eet en slaap je op andere tijden en door het vele reizen raakt mijn lichaam telkens weer van slag. Het kost me steeds meer moeite om in het gareel te lopen, zowel thuis als op reis.
Even heb ik overwogen om alleen nog binnen Europa reizen te begeleiden, maar hiermee los ik alleen het tijdsverschil en de jetlags op want ik ben dan nog steeds te veel van huis.
Ik zal altijd blijven reizen, want mijn nieuwsgierigheid naar landen die ik nog niet bezocht heb is nog altijd even groot. Maar het is tijd om het roer om te gooien, en nu ik de weg voor me zie, is het een stuk gemakkelijker om die te bewandelen.
Ben jij toe aan verandering? Wil je meer rust in je leven maar weet je niet wat je daarvoor nodig hebt? Ik kan je al wandelend coachen zodat jij de rust in jezelf weer terug vindt en opnieuw in balans bent.
Tot snel.
Reactie plaatsen
Reacties