Als we aankomen op de parkeerplaats Phulawasipata op 4626 meter, blijkt ook hier dat we niet de enige zijn...Per dag wagen een kleine 1000 bezoekers zich aan de klim. Er staan een stuk of 20 busjes geparkeerd en na een toiletbezoek op deze hoogte sluiten we aan in de rij naar boven.
De beklimming van de 5020 meter hoge Vinicunca berg lijkt op een expeditie naar de top van de Mount Everest. Een lange sliert wandelaars die voetje voor voetje, naar adem happend, langzaam hoger komen. Ik ben één van die wandelaars, samen met negen mensen uit mijn groep. Een paar gaan op een paard naar boven en zullen alleen het allerlaatste stukje lopen.
Als ik Vinicunca zeg, zullen velen niet weten waar ik het over heb. Montaña de los 7 Colores zal meer belletjes doen rinkelen en als ik Rainbow Mountain roep zegt iedereen ineens oh ja.
Onderweg naar boven is het snikheet en ik trek wat laagjes uit. Moet af en toe op adem komen en even stoppen. Maar goed ook want op die momenten kan ik écht om me heen kijken. De weg hier naar toe was al een aaneenschakeling van prachtige kleuren, groene velden, blauwe lucht en in het zonlicht wuivende gewassen maar dit laatste stuk naar de top is nog geweldiger met besneeuwde bergtoppen.
Het weer slaat ineens om en gauw trek ik de laagjes, die ik zojuist uit heb gedaan, weer aan en loop gestaag verder. Ik ben er bijna. De anderen zijn al boven, ik ben de laatste van onze groep. Op de top in rijen van twee opstellen voor een stempel in je paspoort en de inmiddels beroemde foto. Hoewel de zon is verdwenen en hierdoor de kleuren vervagen is ze prachtig zoals ze is met een dun laagje sneeuw op haar noordflank.
Ik zie slechts drie kleuren van de regenboog als het begint te hagelen en ik het onweer in de verte hoor, dat langzaam dichterbij komt. We dalen snel af in onze poncho's. Met de afdaling heb ik totaal geen moeite en haal de anderen al snel weer in. We hebben zojuist op 5020 meter gestaan en ik ben trots op mijn groepje en mezelf. We stappen weer in onze bus en rijden terug naar Cusco en sluiten deze dag af met een afscheidsdiner. Ik heb ondanks het weer genoten van deze wandeling, want zonder regen geen regenboog.
Tot snel.
Reactie plaatsen
Reacties