Lees hier elke week een nieuw Kintsugi-blog over zingeving, zinbeleving en wat een wandelcoach voor jou kan betekenen.
De zon schijnt en er staat een fris windje tijdens de zintuigen wandeling langs het Wantij, die ik begeleid voor de ouderen van De Merwelanden. Door de zintuigen te stimuleren ervaren we een diepere verbinding met de wereld om ons heen en bovendien is het een geweldige manier om in het nu te leven en te genieten van de kleine dingen.
Vreugde, angst en verdriet zijn onlosmakelijk verbonden in ieders leven en het komt altijd wanneer je het niet verwacht.
Wonden helen door ze met rust te laten. Laat de tijd zijn werk doen en stukje bij beetje geneest het vanzelf. Je kunt een herstelproces niet versnellen door aan het korstje te gaan krabben, dan loop je het risico dat de wond gaat ontsteken of weer open gaat. Zo ook met emotionele wonden uit het verleden. Het is niet altijd nodig om te wroeten in je onderbewuste om de oorzaak van de pijn op te sporen. In plaats daarvan kunnen we het huidige lijden verzachten. Pijn en lijden zijn twee verschillende dingen. Pijn wordt veroorzaakt door ziekte, fysieke pijn maar ook rouw, echtscheidingen, ontslag en problemen op het werk vallen onder pijn. Je hebt er geen controle over en de omstandigheden die vaak de oorzaak zijn komen van buitenaf. Helaas krijgen we er allemaal mee te maken want een pijnloos leven bestaat niet.
Mindfulness heeft een nogal vaag imago. Toch is niets zo down to earth als mindfulness. Je staat juist met beide benen in het hier en nu. Ziet de wereld om je heen zoals die is en alles mag er zijn zonder oordeel. Daar is niets zweverigs aan.
Alles is een kwestie van perspectief. Er gaat een wereld voor je open als je iets vanuit een andere invalshoek leert zien.
Zodra de eerste krokussen en narcissen in bloei staan is het voorjaar nabij en ze bloeien steeds vroeger. De donkere dagen liggen grotendeels achter ons en de zachte winter gaat langzaam over in de lente. 'Ik ben zo blij dat ik de stap gezet heb, begin dit jaar.' We sluiten vandaag haar wandelcoachtraject af. 'Ik wist niet dat ik zoveel uit de natuur kon halen', zegt ze. 'Ik heb nu meer energie, mijn zelfvertrouwen is gegroeid en ik weet nu hoe ik beter voor mezelf kan zorgen en mijn grenzen kan aangeven. Die burnout is écht verleden tijd.' Ze straalt. 'Na anderhalf jaar thuis zitten en therapie was dit wandelcoachtraject het laatste stapje naar herstel. De zon schijnt weer en ik word helemaal blij van alles. Het voelt of ik letterlijk uit mijn winterslaap ben gekomen en de lente mij nu verwelkomt. Ik zie en hoor de natuur om mij heen, de vogels die fluiten, de sneeuwklokjes en de bomen die beginnen uit te lopen. Ik heb er weer zin in.'
